ساخت آبنما حوضی و ساخت حوض کوچک خانگی مخصوص حیاط و دکوراسیون سنتی
آبنمای حوضی سنتی
آبنما حوضی و آبنما سنتی یکی از اجزای معماری ایرانی به ویژه در طرح باغ ایرانی بوده است.
آبنما و استخر در باغ های ایران یکی از ضروریترین عناصر ایجاد باغ بوده است. استخر باغهای قدیمی دارای عمق زیاد و چندین فواره بودهاند از جمله استخر باغ بزرگ هزار جریب که در دوره صفویه در اصفهان احداث شد و پانصد فواره داشت.
آبنما حوضی سنتی در فرهنگ ایرانی
آبنما حوضی در ایران باستان آب پیامآور روشنایی و پاکی به شمار میرفت و از ارزش زیادی برخوردار بود. شاید به علت اینکه ایران کشوری کمآب بوده، این مایع حیاتی بین ایشان قدر و منزلتی والا داشته است. آب در نزد ایرانیان نه تنها برای رفع نیازها مورد استفاده قرار میگرفته، بلکه از لحاظ معنوی و روحی نیز تاثیر بسیاری داشته است.
انواع مدل های قابل عرضه آبنما حوضی سنتی ایرانی
آب با قابلیتهای مختلف خود مانند حیات، تازگی، درخشندگی، پاکیزگی، رونق و رواج روشنایی، سکون و آرامش و تحرک، احساسهای متفاوت در روح و روان انسان گذارده است. به همین دلیل همواره در مکانهایی که ساخته دست بشر هستند به صورتهای مختلف برای خود جا باز کرده است. این مساله در رابطه با مکانهایی مانند پارک یا باغ بیشتر چشمگیر است.
زیرا عنصر آب به عنوان یکی از زیباترین زمینههای دید و یکی از موارد تکمیلی فضای سبز مورد استفاده قرار میگیرد. البته در این مکانها وجود آب برای پاکیزگی محل و آبیاری درختان و گلها یا استفاده برای سرویسهای بهداشتی، ضروری و پراهمیت است.
آبنمای حوضی سنتی ایرانی در باغ های ایرانی
در گذشته های تاریخ ایرانیان باغها را بیشتر در زمینهای شیبدار و کوهپایه ای احداث میکردند و با ایجاد پلکان در مسیر آب، جریان ملایم آب، تند و پر سر و صدا میشد و حس آرامش بخشی به انسان میدهد.
اصلیترین عاملی که همواره به باغهای ایرانی حیات میبخشید ، آب جاری بود که در چهارباغها، جویبارها و جویهای کمشیب و مارپیچی به حرکت در میآمد و هوای باغ را مطبوع و دلپذیر میساخت. در باغهای تزیینی که به حوضها میپیوست، جدول ها معمولاً با سنگ و آجر ساخته میشد. در کف آبنماها و بیشتر جاهایی که آب در جریان بود، اغلب تخته سنگی با تراش سفیدرنگ یا با طرحهای مختلف آبنما حوضی کار میگذاشتند که به موج آب، جلوه زیبایی دهد.